Będąc ostatnio w Ojcowskim Parku Narodowym, nie tylko odwiedziłem zamek w Pieskowej Skale ale także Grodzisko. Znajduje się ono pomiedzy Pieskową Skałą a Ojcowem. Jest to bardzo ciekawe miejsce z pięknym widokiem na dolinę Prądnika.
Historia
W XIII w. istniał w tym miejscu gród obronny. Założył go książę śląski Henryk Brodaty. Następnie Bolesław Wstydliwy nadał to miejsce swojej siostrze Salomei, która wstępując do klasztoru Klarysek, przeniosła w to miejsce siostry. Salomea zmarła w opinii świętości w 1268r., a w 1672r. została beatyfikowana.
W 1677r. prebendarzem na Grodzisku został ks. Sebastian Piskorski, kanonik krakowski i prof. Uniwersytetu Jagiellońskiego, który w l. 1677-91 zbudował cały zespół architetoniczno-rzeźbiarski zwany pustelnią bł. Salomei. Składa się on z kościoła p.w. Wniebowzięcia NMP, domu prebendarza, grot modlitwnych i pustelni bł. Salomei, w której przebywała 8 lat. Kościół otacza mur z pięcioma rzeźbami: Bolesława Wstydliwego, św. Kingi, Kolmana Węgierskiego, Henryka Brodatego, św. Jadwigi Śląskiej.
Przed grotami modlitewnymi znajduje się posąg-fontanna (na zdjęciu). Został on wzniesiony w 1687r. na cześć zwycięstwa Jana III Sobieskiego pod Wiedniem. Przedstawia słonia z obeliskiem na grzbiecie. Dziś wieńczy go figura św. Klary. Posąg słonia wykonano z dużego bloku wapnia, z ktorego trąby niegdyś tryskała woda. Na jego korpusie widnieje napis: Onus meum leve (Ciężar mój jest lekki). Rzeźbę wykonano na podstawie rzymskiego pierwowzoru znajdującego się przed kościołem Santa Maria Sopra Minerva wzniesionego przez Lorenza Berniniego w l. 1666-67.