Królik

hej ;* 

teraz mała zmiana na zdjeciu jest królik 

Historia królika domowego. Obecnie na świecie występuje ponad 100 ras królików. Wszystkie te rasy mają wspólnego przodka - królika dzikiego (Oryctolagus cuniculus). Początkowo zamieszkiwał on Półwysep Iberyjski i część Afryki Północnej, a następnie dla celów łowieckich został on rozpowszechniony także w innych częściach globu. Królik dziki ma szarobrązowe ubarwienie sierści a spód ciała białawy. Długość jego ciała to około 45 cm, a waga wynosi do 3 kg. Ogon królika dzikiego ma długość 5-6 cm.

Około I wieku p.n.e. Rzyminie dostrzegli zalety płynące z hodowli królika. Budowali tzw. leporaria (obszerne porośnięte zaroślami tereny, ogrodzone murem), gdzie trzymali dzikie króliki dla ich mięsa i futra. Z czasem zauważono, iż króliki bardzo dobrze rozmnażają się w niewoli, dlatego zaczęto trzymać je w coraz mniejszych zagrodach.

Około XVI wieku nastąpił znaczny rozwój hodowli królików. Chciano uzyskać jak największe okazy o jak najspokojniejszym usposobieniu, dlatego rozpoczęto pracę nad tworzeniem nowych ras. Starano się osiągnąć różne barwy i długości futra. W końcu XVIII wieku pojawiły się króliki długowłose, czyli tzw. angory oraz tzw. barany (lopy), czyli króliki z oklapniętymi uszami.

Hodowla królików, jako domowych ulubieńców, rozpoczęła się dopiero w XIX wieku. W tym okresie rozpoczęto prace nad wyhodowaniem królików miniaturowych i karzełków. To właśnie te miniatury możemy oglądać na wystawach sklepów zoologicznych. Ciężko mówić o królikach rasowych wśród miniatur, gdyż w Polsce nie ma dokładnie określonych wzorców dla tego typu królików. Można poprostu wyróżnić 5 odmian miniatur (potocznie zwanymi rasami) w zależności od futra i budowy ciała zwierząt: gładkowłosy, mini rex, baran miniaturowy, lew, angora.