Tak bar­dzo Cię chcę. Tu. Blis­ko. Właśnie tu. Dokład­nie. Do­sad­nie. Tak ciepło. Paląco. Dot­kli­wie. Jed­no muśnięcie tak wiele znaczy. Je­den po­całunek, jak is­kra, jak pożar. Żar. Czuję Cię na us­tach, us­ta mam spie­rzchnięte, czer­wo­ne, sprag­nione, tak bar­dzo chcę Cię tu. Tak bar­dzo chcę Cię czuć. Szor­stkie dłonie, tak słod­kie, przy­jem­ne, palące, roz­siewające roz­kosz, po cichu, a potem co­raz głośniej. Lu­bię jak stop­niujesz na­pięcie. Jak naj­pierw jes­teś, a po­tem za­raz zni­kasz. Lu­bię te myśli, kiedy cze­kam na Ciebie. Kiedy jes­teś tu. Tak bar­dzo, Bar­dzo moc­no. Lu­bię Two­je szor­stkie dłonie. Tak de­likat­ne. Lu­bię Two­je oczy, w ciem­ności. Lu­bię liczyć chwi­le, przed, i po, i w trak­cie. Aż mi­nie noc. Ty­kanie ze­gara i głośniej­sze od niego tyl­ko bi­cie Two­jego ser­ca. Przys­pie­szo­ne tętno i drżący głos. W prag­nieniu, w ocze­kiwa­niu, tak niecier­pli­wy, tak słod­ki, Twój do­tyk. Tak bar­dzo go chcę. Pot­rze­by palą, świecą jak gwiaz­dy, roz­pa­lając noc. Su­mienia. I myśli. Wyob­raźnię. Od nieba do piekła. Tak bar­dzo Cię chcę. Roz­grzeszasz, roz­pa­lasz, roz­niecasz. Sądy, mos­ty, pożary. Wszys­tko płonie, tak słod­ko, tak cicho, tak wol­no, szeptem a krzy­kiem, nocą, płonę, przy To­bie. Tak moc­no, tak drżąco, tak tęskno. Po­winieneś to wie­dzieć. Po­winieneś tu być. Grzeszy­my, zwle­kając tak długo. Jak mi­ja noc, jak su­mienie się budzi, jak ser­ce cichnie. Dniami, No­cami, te­raz, tak bar­dzo chcę Cię tu.

kochambrzozee

Głogów