Kocim ruchem przeciąga się z rana, oczy ciągle na wpół ma przymknięte, niby jeszcze troszeczkę zaspana, a już przecież zarzuca przynętę. Białe dłonie wyciąga do Ciebie, plącząc myśli i snując zaklęcie, jeszcze chwila i sam nawet nie wiesz, co się dzieje w porannym zamęcie. Spod powieki leniwe posyła błyski, które rzęs kryją firany, odurzenia mgła ciało spowiła, jużeś magią jej snów opętany. Półuśmiechem na ustach kuszącym, nim spostrzeżesz, do serca się wkrada i już skronie pragnieniem tętniące, już myślami własnymi nie władasz. Gdy chcesz sięgnąć - wymyka się dłoni, niby Twoja, choć jeszcze daleka, a Ty za nią w namiętnej pogoni - to się zbliża, to znowu ucieka. Lecz gdy wreszcie pozwoli się schwytać, pędzlem ust namaluje marzenie,. satynową pościelą okryta skryje Twoje i jej zatracenie ............................................................................................................................. zasypiać i budzić się przy nim....