-To ty, naprawdę ty.
 -Co w tym dziwnego?
 -Nie było cię tyle lat, a teraz tak nagle się pojawiłeś.
-Wiem, że zawsze mnie kochałaś. Dlaczego po prostu nie powiedziałaś mi tego?
-Wiesz... Jestem chyba nieśmiała. Byłeś wtedy z inną, a przynajmniej myślałam, że byłeś. Gdy się kocha, chce się szczęścia drugiej osoby. Więc chciałam.
-Rzeczywiście. Miałem wtedy kogoś, ale jak się później okazało, to nie była miłość. Szu­kałem cię, wiesz? Szukałem i wreszcie odnalazłem. Teraz zrozumiałem, jak wielki błąd po­pełniłem. Kocham cię , ale pytanie, czy ty wciąż czujesz to, co kiedyś?
 -Wiesz, te lata bez ciebie były ciężkie. Chyba to coś, co kiedyś umarło po stronie mojego serca nigdy nie było naprawdę martwe- coś tam jednak cały czas żyło i wciąż czuło to samo: tak, cały czas cię kochałam i kocham nadal. Wybacz, że nie byłam w stanie wyznać tego wcześniej, ale teraz chyba oboje tak naprawdę dojrzeliśmy. I to jest piękne..