4 lata

Teraz już wiem. Wiem czego brakowało, wiem gdzie był błąd. Jak mogłaś zrozumieć 18 letnią dziewczynę dla której świat się zawalił. Dla której jedyna wartościowa osoba, która wydawałoby się rozumiała nagle się odwróciła. Można zobaczyć czyjś rozpadający się świat ? Nie da się tego poczuć. Mój się rozpadał. Kawałek po kawałku. Każdego dnia, każdej godziny. Zostałam zamknięta, przybita do ściany. A najgorsze było to, że zostałam sama. To ja przegrałam, to ja musiałam sobie z tym poradzić. Dlaczego nikt nie nauczył nas mówić? Do siebie, bez wrzasków, bez kłótni. Widzę parę plusów z tej nauczki, ale widzę też moje złamane serce. Żałuje. Powinnam być mądrzejsza, ale kto jest w takim wieku? Powinnam wiedzieć, to co wiem teraz. Może byłoby inaczej. Może Ty kochałabyś i mocniej.

Pomimo tych 8 lat nadal czuje. Coraz mniej, ale czuje. Czuje te nitkę na sercu, która czasami drga, wtedy wszystko pamiętam. I to dziwne, ale wiem, wiem kiedy jest źle. Za każdym razem gdy pomyślisz, że jesteś sama wiedz, że ja tam jestem z Tobą.

Walczę wewnątrz. Za każdym razem kiedy myślę, że Ty choć trochę, chociaż odrobinę czułaś to co ja, to nachodzą mnie wątpliwości. Chciałabym móc zajrzeć Ci w serce, wtedy byłoby inaczej. Brak wiary, to był problem. Dlaczego nie powiedziałam tego wcześniej? Dlaczego Ty nie zapytałaś? Nie wiem.

Za siebie przepraszam, nie tylko Ciebie.

Pomimo wspomnień, uczuć, nigdy nie wybaczę tego bólu.

My whole life

Waiting for the right time

To tell you how I feel