8.01.2011

Witam czytelników mojego "skromnego" bloga. Napisałabym ,że raczej nie ma co opowiadać ,ale przecież dużo się dzieje. Jest dobrze i źle.. traicznie ,a jednocześnie świetnie. Co myśleć kiedy nie wie się co ma się robić? Kiedy jest już na tyle źle ,że gorzej być nie może? Co robić wtedy kiedy myśli się ,że nie ma deski ratunku? Użyłabym tu raczej wulgarnego stwierdzenia ,ale ponieważ nie przeklinam nie napisze go :D Po kilku rozmowach stwierdziłam ,ze bardzo, bardzo się zmieniłam ,ale przecież to przychodzi z czasem i nie da się tego opanować. Kiedyś to stwierdziłam ,że jestem brzydka i nic na to nie poradzę. Zawsze mówiłam ,że nie będę się malowała.. że nie patrze i nie będę patrzyła za chłopakami ,a tym bardziej nie będę o nich rozmawiała.. Nie cierpiałam rozmawiać o chłopakach! Od dziecka bawiłam sie samochodzikami i od dziecka lubiłam " kopać bala ".  Ale nie czas na wspomnienia... i nie wiem co miał na myśli Patryk mówiąc " Wszystkie jesteście takie same" w końcu każda z nas jest inna.. każda wygląda inaczej.. każda ma swoje zalety i wady.. każda jest piękna na swój sposób.. każda ma tą garstkę dobroci i miłości ,którą chciałaby ofiarować ukochanej osobie. Więc to raczej ja powinnam stwierdzić o chłopakach " wszyscy jesteście tacy sami ".. (osobiście tak nie sądzę bo wierzę akurat w to ,że istnieją normalni). Tylko czasami nie potrafie pojać jak można niedoceniać miłosci kobiety która was kocha.. no nie pojmuje.. Ale przecież nie wszystko musi być tak jak w filmach i książkach. W tym urok i piękno :)

ps. chyba założę sekretnego photobloga. xd