01.09.2024 r.

Przebrzydłe są objęcia wątłego wiatru. Ciało, niedostosowane do nadziei, pyszni się chwałą, która nigdy nie poznała właściciela. Przybądź, ubrany w mgłę, przyjrzyj się marzeniom, przygotuj zapasowe niebo. Obiecuję, że podaruję ci życie, do jakiego bałeś się przyznać. Zatrzymam dla ciebie gwiazdy, choć na chwilę; z tobą przypodobam się wzgórzom, cierpiącym z braku pragnienia. Poszukaj we mnie równowagi rozpędzonej rzeki, odnajdź zwycięstwo, z którym idę wciąż pod rękę. Pękła nić wzruszenia.