no you girls

jeszcze ani razu w swoim życiu nie podjęłam żadnej świadomej decyzji, udaje mi się prześlizgnąć pomiędzy czymś, wymigać albo skazać siebie samą. nigdy nie decydowałam o niczym. Jak dla mnie - fryzjerów może nie być, na nic są więc wasze tłumaczenia, boga dla mnie też nie ma, także osądzać mi tylko i wylącznie los, w tym samą siebie. Nie wiem więc kiedy udało mi się przejść z jednego miejsca na drugie bez podejmowania decyzji, wszystko sprawdzam, wszystkiego smakuję, co najczęściej kończy się zadławieniem własną glupotą. czy tak ma być? z niewiadomych przyczyn - chętnie pogrążyłabym się jeszcze bardziej. zadławienie się podobno świadczy o tym, że organizm funkcjonuje prawidłowo, więc ta metafora jest pewnie nie trafiona dla reszty świata. Kolejne potwierdzenie na to, że jestem nieco inna. Nie powinnam pisać dalej, jeżeli ktokolwiek ma zamiar to przeczytać. Chcę trochę poromansować z tym ogólnym 'złem' (czy -dla niektórych- 'dobrem'), czuję, że chcę z tego zrobić konieczność. Tacy ludzie jak ja, przechodzą do historii, oceniani na wszelki sposób, przez wielu ludzi, dzieleni na 'dobro' i 'zło'. Wychodzi na to, że doszukuję się czegoś pomiędzy, czegoś neutralnego, co pozwoliłoby mi osiągnąć zrealizowanie. konieczne zrealizowanie. Nie kracząc, wspomnę jeszcze, że nie muszę chcieć ani też specjalnie się napalać, mogę to zrobić. 

Tym wszystkim ryzykuję. materialna strata i jeszcze wielu z was się odwróci.

a tak generalnie to u mnie nic ciekawego. trochę jestem bardziej oschła i mniej lub bardziej się cieszę. 

(zdjęcie jest czarno-białe nie dlatego, że wymuszam nostalgię, ale dlatego, że mam sprany kolor włosów)