Życie jak ta droga... Nie dość że pod górkę to jeszcze nie wiadomo co cię za chwilę czeka...
Gdzieś w nieprzeniknionej głębi tkwi resztka mnie,
taka cichutka, piskliwa spowita przez mgłę.
Czasem się lekko wychyli,
Jakby chciała coś rzec, cichutko zakwili.
Lecz znów po chwili ucieka
Resztka mnie, tak mi bliska jednakże tak daleka.
Potrzeba życia jeszcze nią włada
Nadzieja podnosi, lecz siła opada.
Nie potrafi odnaleźć dla mocy swej źródła
Co dało by jej siłę i wielobarwne skrzydła&