Lionel Messi

W latach 20002003 Messi występował w zespołach Infantil B oraz Cadete B i A (w tym ostatnim zdobył 37 bramek w 30 meczach). W sezonie 2003/2004 pobił rekord występując w aż pięciu drużynach^[15]. Rozegrał jedno spotkanie w Juvenil B. Zdobył w nim bramkę i otrzymał szansę gry w Juvenil A. Strzelił tam 21 goli w 14 meczach i 29 listopada 2003 roku zadebiutował w meczu Tercera División w Barcelonie C. 6 marca 2004 roku rozegrał pierwsze spotkanie w Segunda División B w barwach zespołu B. Przez cały sezon grał w obydwu tych drużynach (kolejno osiem meczów, pięć goli i pięć spotkań bez żadnej bramki)^[16][17][18]. Jeszcze wcześniej, bo 16 listopada 2003 roku, w wieku 16 lat i 145 dni, Messi zadebiutował w pierwszej drużynie Barcelony w towarzyskim meczu z Porto^[19][20].

16 października 2004 roku Messi wystąpił po raz pierwszy w Primera División, w wygranym 1:0 derbowym spotkaniu z Espanyolem^[21]. W czasie występu miał 17 lat i 114 dni, stając się trzecim najmłodszym piłkarzem w historii klubu oraz najmłodszym, który zadebiutował w Primera División (we wrześniu 2007 roku rekord został pobity przez Bojana Krkicia)^[19]. 1 maja 2005 w meczu z Albacete Balompié Messi zdobył swojego pierwszego gola w lidze, co uczyniło go najmłodszym strzelcem ligowej bramki dla klubu (17 lat i 311 dni). W 2007 roku osiągnięcie to ponownie poprawił Bojan Krkić^[22][23]. W tamtym sezonie Messi grał także w zespole B, dla którego zdobył 6 bramek w 17 ligowych spotkaniach.

16 września, po raz drugi w ciągu trzech miesięcy, klub postanowił zmienić warunki kontraktu piłkarza  Argentyńczyk zaczął być opłacany jak pełnoprawny członek pierwszego zespołu, a samą umowę przedłużono do czerwca 2014 roku^[11]. 26 września Messi uzyskał hiszpańskie obywatelstwo^[24], dzięki czemu mógł grać w Primera División. Zawodnik nie mógł wcześniej zagrać w lidze, gdyż Barcelona miała wyczerpany limit posiadania w drużynie zawodników spoza Unii Europejskiej. Pierwszym spotkaniem Ligi Mistrzów rozegranym na Camp Nou, w którym wziął udział, był pojedynek z Udinese^[19]. Messi wchodząc na boisko otrzymał od fanów owacje, a w czasie meczu imponował spokojem oraz udaną współpracą z Ronaldinho^[25].

Messi zdobył sześć bramek w siedemnastu ligowych występach, zaś w sześciu rozegranych meczach w Lidze Mistrzów strzelił jednego gola. 7 marca 2006 roku w meczu z Chelsea doznał naderwania mięśnia w prawym udzie, przez co nie mógł grać do końca sezonu^[26]. Barcelona zakończyła rozgrywki zwyciężając w Primera División oraz w Lidze Mistrzów^[27][28].

Messi w sezonie 2006/2007 był podstawowym zawodnikiem Barcelony, zdobywając 14 bramek w 26 ligowych spotkaniach^[29]. 12 listopada w spotkaniu z Realem Saragossa Argentyńczyk doznał kontuzji kości śródstopia, która wyeliminowała go z gry na trzy miesiące^[30]. 11 marca odegrał kluczową rolę w El Clásico, zdobywając hat-tricka, dzięki czemu grająca z jednym zawodnikiem mniej Barcelona zremisowała z Realem 3:3. Ostatnią bramkę Argentyńczyk zdobył w doliczonym czasie gry^[31]. Messi stał się tym samym pierwszym piłkarzem od czasu Ivána Zamorano^[32] oraz pierwszym zawodnikiem Barcelony od czasu Romário, któremu udało się zdobyć trzy bramki w El Clásico. Jest również najmłodszym piłkarzem, który zdobył bramkę w tych spotkaniach. Im bliżej było końca sezonu, tym Messi uzyskiwał więcej trafień  11 z 14 ligowych goli zdobył w ostatnich 13 spotkaniach^[33].

Messi starał się udowodnić, że porównania do Maradony nie były przesadzone, zdobywając na przestrzeni jednego sezonu bramki podobne do najsłynniejszych trafień byłego napastnika^[34]. 18 kwietnia 2007 strzelił dwie bramki w