Łukasz Pietsch

Z Łukaszem.

Właśnie odkryłam Artura Andrusa na tym zdjęciu.

Trudno w to uwierzyć, ale mam dosyć nicnierobienia.

Z drugiej strony strasznie mi się nie chce robić czegokolwiek.

Wygrywa ta druga strona.

I tym sposobem spędzam całe dnie w łóżku z laptopem.

Chociaż już mnie to zdecydowanie męczy.

Jeszcze ojciec przyszedł i zaczął się drzeć, że nic nie robię całymi dniami i że mam tyle nie siedzieć przed komputerem.

Powiedziałam, że nie siedzę, że leżę.

Zapytał ile godzin dziennie.

Więc się wydarłam, że ma wyjść z mojego pokoju.

Wyszedł.

Teraz nerwowa atmosfera się zrobiła.

A ja policzyłam.

I że 10-12 godzin na dobę spędzam przy komputerze.

Pozostałe 12-14 godzin przesypiam.

Bo co mam robić innego.

Stwierdziłam, że im dłużej będę spała tym krócej będę się nudziła.

Także Julia za wszelką cenę chciała odnaleźć z powrotem drzwi do swojego świata.

I znalazła.

I przez cały dzisiejszy dzień nie miała kontaktu z rzeczywistością.

Nie licząc momentu w którym ojciec wtargnął na jej teren i musiała się bronić.

To wszystko jest takie realne.

Zbyt realne.

I znów nie czuję się z tym dobrze.