Koniec wszystkiego.

Chcialabym moc to wszystko spalić. Stałabym obok, patrząc na świat w płomieniach. Krzyki ludzi uznałabym za kołysankę, płonące ciała bylyby najprzyjemniejszym widokiem. Nagle, w tym całym chaosie zobaczyłabym Ciebie. Żałowałbyś tego co zrobiłeś,błagałbyś o przebaczenie,ale ja zachowałabym zimną krew. Odwróciłabym się na palcach i odeszła. Wszystkie złe wizje nagle wróciły. Zaczelabym żałować, myśleć, to uczucie znowu by zapłonęło. Ja bym szła dalej. Ze łzami w oczach, pośród trupów, kroczylaby zimna królowa. Na całym świecie zostałabym ja i ktoś. To byłby on, mój ideał. Zaprzyjaźnilibyśmy się, zdobyłabym jego zaufanie. To trwałoby rok, równe 365 dni. Tyle trwało za pierwszym razem, gdy zabiłeś mnie ty. Tym razem byłoby inaczej. Zabijałabym Cie każdego nowego, pięknego dnia, krok po kroku, a Ty bys nic nie podejrzewal. W końcu zostałabym sama. Napisałabym list o tym jak bardzo kochałam i nienawidziłam ludzi, poznałbyś całą moją historię. Twój mózg bylby jednym wielkim psychodelikiem. Po napisaniu tego, popatrzyłabym na spalone ciała. Wzielabym żyletki,broń i tabletki. Zjadłabym proszki i podcięła żyły. W chwili słabości, przytknęłabym lufe do skroni.