charakteryzacja: Maria Wesołowska
Tak troche faktycznie czuję się teraz jak ufoludek
i chciabym wrócić na swoją planete.
Do domu.
Chciałbym się jeszcze powłóczyć z Tobą, póki żyjemy i mam Cię obok.
Zjechać z Tobą w dół po poręczy,
wspólnie się wyczołgać z nędzy.
Schować szczęście tu pod podłogą,
zanim przyjadą i nas wywiozą.
Zobaczyć razem niebo po burzy,
skoczyć w kałuże, żyć jak najdłużej... jak najdłużej
Wszystko jest po coś.