Polem, przez życie...

Życie zamyka mi oczy, nie wiem kiedy się zatrzymać,
nie wiem czego pragnę, nie dam odpowiedzi, wybacz.
Możesz te słowa zatrzymać, możesz wyłączyc teraz,
wcale nie chcę być na siłę, nie chcę zgrywać bohatera.
Powstałem od zera, wiem jaki byłem kiedyś,
teraz chce pokazać wszystkim, że nie byłem sobą wtedy.
Nigdy nie dotknałem biedy, chociaż wiem o niej dużo, 
znam nie jedną osobę, która w życiu idzie burzą.
Teraz godziny sie dłużą, nie czekam, daje radę, 
całkowicie do przodu, likwidujac każdą wadę.
Wiem, że szczęście musi nadejść, ale nigdy nie do końca, 
bo ludzie by być szczęśliwym, zasłaniają innym słońca.
Moja wiara jest gorąca, chociaż wiem, będzie ciężko,
dążyć do celu wytrwalę, byleby nie skończyć klęską.
Wiem, że czasen pisze drętwo, lecz emocji we mnie wiele,
za te wszystkie dni pokory, dziekuje Ci mój aniele.