Monolog?

MONOLOG NIEODWZAJEMNIONEJ MIŁOŚCI

Wciąż pamiętam ból, kiedy na niego patrzyłam.
Na jego piękne i lśniące włosy, idealnie układające się na wietrze.
Na oczy niebieskie z zielonymi refleksami.
Na nos, który był, i zapewne ciągle jest idealnie prosty.
Na kości policzkowe, które wystawały w charakterystyczny sposób.
Na jego lekki, dwudniowy zarost, który dodawał mu tylko uroku.
Nawet jego niski wzrost mi nie przeszkadzał.
LICZYŁ SIĘ TYLKO ON.
Nie było dnia, żebyśmy nie rozmawiali.
Nasze rozmowy były długie i szczere.
Czasami nawet zabawne.
Potrafiliśmy rozmawiać o wszystkim, zaczynając od głupot a kończąc na poważnych sprawach...
LICZYŁ SIĘ TYLKO ON.
Praktycznie... Byłam na każde jego zawołanie.
Czy to była druga w nocy, czy środek dnia.
Starałam się, znaleźć dla niego choć odrobinę czasu...
LICZYŁ SIĘ TYLKO ON.
Po trzech miesiącach nastał taki dzień, kiedy do mnie nie napisał, ani nie zadzwonił.
To właśnie wtedy poczułam coś dziwnego:
Nie wiedziałam co ze sobą zrobić.
Czułam się samotna... pusta.
...
Na drugi dzień dostałam od niego wiadomość.
Zwykłe "Cześć. Co tam?".
Zwykłe słowa, które dla mnie były niezwykłe.
Moje serce zabiło odrobinę szybciej niż zwykle.
Ogarnęła mnie radość.
Jakby po kilkudziesięciu dniach w ciemności, po raz pierwszy wstało słońce.
To właśnie wtedy to do mnie dotarło.
Zakochałam się w nim.
LICZYŁ SIĘ TYLKO ON.
Nie wiedziałam co mam zrobić z tym uczuciem.
Powiedzieć mu o tym? Może on też poczuł to samo?
Może nasze rozmowy znaczą dla niego tak dużo jak dla mnie?
LICZYŁ SIĘ TYLKO ON.
Tydzień zbierałam się do tego, żeby mu powiedzie co czuje.
Gdy się spotkaliśmy...
Już miałam otworzyć swoje usta i powiedzieć te dwa słowa...
Kiedy to się stało.
Mój świat legł w gruzach.
Usłyszałam od niego coś, co miałam nadzieję nigdy nie usłyszeć:
"Tydzień temu poznałem dziewczynę na imprezie"
Na moich ustach wymusiłam uśmiech, choć w środku, moja dusza, rozpadała się w coraz to mniejsze kawałeczki.
...
Tej nocy nie obyło się bez łez.
Moje serce bolało, jakby było przygniecione przez tonę kamieni.
I choć wylałam litry łez a serce bolało...
LICZYŁ SIĘ TYLKO ON.
Dalej ze sobą rozmawialiśmy...
Jeśli można to nazwać rozmową...
On mówił tylko o niej, a ja, raz na dziesięć zdań, wstawiałam od siebie jedno słowo...
Nie byłam w stanie zmusić się na nic więcej.
Zazwyczaj już to jedno słowo bolało niemiłosiernie.
I choć LICZYŁ SIĘ TYLKO ON., ja nie liczyłam się dla niego wcale.
I teraz wiem, że nigdy nie będę jego, a on nigdy nie będzie mój...
On ma dziewczynę, a mnie pozostał tylko ból, kiedy na niego patrzę.
...
Minęły już trzy lata.
Ból po stracie zniknął, chociaż wciąż go doskonale pamiętam...

~ Adel Grey*

* wtajemniczeni więdzą, kto kryje się pod pseudonimem ;)