kiconek ;)

Czasem człowiek robi w zyciu wielki błąd. Gubi się na chwilę w swoim ułożonym świecie. Ja też się zgubiłam jakiś czas temu. Wiele wydarzeń się na to złożyło. Bardzo wiele. Ludzie uważają, że gdy człowiek robi błędy, to ma zawsze tego świadomość. Ja nie do końca ją miałam. Myślę, że póżniejsze wydarzenia bardzo wiele mnie nauczyły. Dały niezłego kopniaka w tyłek. Nie powiem jednak by mi się nie należało. Należało i to bardzo.

Teraz wreszcie mogę spojrzeć na to wszystko trzeźwym okiem i starać się by wszystko było jak dawniej. A dawniej...było pieknie. Ostatnio znowu jest. Znowu czuję tęsknotę, smutek gdy jestem z byt daleko na zbyt długo. Znowu czuję jak bardzo kocham i jestem kochana... Dobrze mi tak. Obym już teraz się nigdy nie zgubiła w tym pędzącym przez świat tłumie ludzi...

Świat jest piękny. Dziś idąc na autobus zwróciłam na to uwagę. Tyle miłości w koło... pary trzymające się za ręce, w autach małżeństwa z dziećmi, jakieś dziecko z radością biegło do swojej mamy, a dziadek całował na pożegnanie córkę i wnuka. Niby nic, a ja się przyjrzeć, to tyle radości w NICZYM... więc może jednak COŚ.

Świat jest okropny. Idąc na autobus spojrzałam również na negatywna stronę tego świata. Jakiś człowiek żebrał na chleb... szkoda, że później wybrał jednak wino, jakaś kobieta zapłakana wracała do domu, krzyczała do telefonu, że nienawidzi, dziecko w auotobusie (nie takie małe już) powiedziało do matki "spier*alaj szmato!" ...aż mnie poraziło. Więc może jednak świat nie jest CZYMŚ lecz jest NICZYM w rękach człowieka...

Jakie spojrzenie taki świat. A ja sama nie wiem jakie mam. Wiem, że u mnie już jest dobrze... i marzę o tym by tak pozostało... Wiem, że zależy to również ode mnie. I mam nadzieję, że ktoś patrząc na mnie będzie widział tylko ten piękny obraz świata. Chcę do niego należeć.

...trzymaj mnie mocno za rękę i prowadź przez życie...