klasyfikacja użytkowników komunikacji miejskiej:

1. pseudointelektualiści [nie zawsze pseudo ale w znakomitej większości] z książka na podorędziu. lans na książkę, dobra rzecz. dodajmy do tego nerdy i gotowe.

2. kolejną grupą są melomani z fantastycznymi słuchawkami, które im kiedyś ukradnę. zdarzają się też jednostki, które katują pozostałych niezbyt sympatycznymi melodiami typu <i'm sexi and i'm know it>.

3. następną grupą są nagapiacze. najbardziej niezręczną sytuacją są momenty, kiedy przedstawiciel takiej grupy usiądzie naprzeciwko. wtedy to już mogiła.

4. następne w kolejce są ważne panny. perfekcyjne. nigdy nie ustąpią miejsca emerytce. siedzą sztywno [może boja się, że przy najdrobniejszym ruchu coś im odpadnie?], z gracją.

5. są psychopaci. wygrażający, gadający do siebie, uśmiechający się do szyby.

6. nie sposób pominąć pijaków proponujących łyczka. tacy zawsze chętni do rozmowy. śmierdzą i poprawiają humor w zimowe popołudnia.

7. w następnej kolejności śpiochy o przeróżnych podtypach:

a) podpierający szybę, z otwarta gębą, co raz się przebudzający,

b) są zgony, co już kompletnie nie ogarniają rzeczywistości.

8. dalej goście agresywni, aroganccy o twarzach mordercy. dres jako obowiązkowy element.

9. istnieją też całe rzesze rozbrechtanych grup nastolatków. ci zawsze dysponują fascynującymi dialogami, opowieściami skrypty z relacjami pt. <co szalonego zrobiliśmy dzisiaj w szkole. drzyjmy mordy, żeby cały tramwaj słyszała, jakie z nas zwariowane wariaty i jakie mamy zwariowane przypały>.

10. wystepują obcojęzyczni ze swoimi łamańcami językowymi [najefektywniejsi ze Skandynawii].

11. od czasu do czasu pojawiąją się kamienne twarze [trudno jest mi sobie wyobrazić, w jaki sposób taka osoba może się uśmiechać].

12. są rozmawiający przez telefon, którzy dzielą się kolejno na:

a) głośno komentujących,

b) szepcących do słuchawki wstydziochów.

13. nie brakuje pań 50+, które lubią ponarzekać, że stawy bolą, że ciśnienie spada.

14. ważną grupą są mamy z wózkami i ich wypełnieniem, które bywa, że drze się, że nie idzie wytrzymać.

15. są mili staruszkowie o spokojnych twarzach. zawsze dziękują, kiedy ustąpisz miejsca.

tekst z przymrużeniem oka. jego celem nie jest obrażenie kogokolwiek.