#0013.

Jeszcze nie tak dawno temu czułam się szczęśliwa.

Gdy patrzę na to z perspektywy czasu, wiem, że tak było..

Nie będę pisać o popełnionych błędach i straconych nadziejach,

o zazdrości o powodzenie i o brak wiary we własne siły..

Chciałabym napisać o zmianach.. obalanie tępej percepcji.

przestawiam się i przeprogramowuję, mimo, że nic nie wychodzi z pustego myślenia.

Z działania bez przemyśleń też niewiele wychodzi, trzeba to wypośrodkować.

" Mogę być kimś, będąc jednocześnie sobą, 

(...) mogę wszystko - to ma dwie strony ! "

Mam życie w swoich rękach, mam perspektywy,

mimo braku sprawiedliwości, mimo przepłakanych nocy,

mam i mogę mieć to czego chcę, wytrwać w tym,

czerpać z tego satysfakcję    

M O G Ę. MOGĘ. MOGĘ. MOGĘ. MOGĘ.

C H C Ę. CHCĘ. CHCĘ. CHCĘ. CHCĘ.

I tu chciałabym po prostu podziękować......

*Kasiuli - za wzbudzanie we mnie wiary razem z Renią,

za to, że jest, kocha mnie, wyprowadza mnie z błędów,

mimo, że Ją już któryś raz zawiodłam, za co przepraszam.

Chciałam podziękować za pokazywanie mi drogi...

*Mamusi - za to, że jest ze mną, mimo, że jestem czasami okropna i cyniczna,

za opanowywanie mojego strachu i wyciąganie mnie z kłopotów dobrymi pomysłami.

i * Krzysiowi - za to, że jest ze mną zawsze,  pomaga mi, i w każdej chwili mogę na Niego liczyć,

za to, że nigdy nie zostawił mnie samej z problemami, i podnosi moją wiarę w siebie.

DZIĘKUJĘ !