Jak ten czas ucieka.
Czytanie starych rozmów to prawie jak czytanie pamiętnika pisanego przez dwie osoby. Dziwne uczucie. Usłyszałam ostatnio pogląd, że jak się ma piętnaście lat, to świat wygląda inaczej. I teraz mogę go dokładnie zweryfikować. Uważam, że może i patrzy się na niego inaczej, jest się trochę innym, ale to, co najważniejsze, zawsze jest na swoim miejscu.
Uwielbiam Amelkę. Jest najwspanialsza. <3
(Kazała mi to napisać.)