Mam nadzieję, że widzieliście ten film. Jeżeli jeszcze jakimś cudem nie, to polecam bardzo, bardzo gorąco! O czym jest?

Dwoje pensjonariuszy domu opieki Noah i Allie umila sobie czas, czytając pamiętnik, w którym opisana jest historia wielkiej miłości. Okazuje się, że ona jest chora na Alzheimera, a on w ramach terapii, która ma przywrócić jej pamięć, w każdej wolnej chwili czyta jej fragment książki.
I tu historia przenosi się w lata 40. do Północnej Karoliny, jej bohaterowie to dwójka młodych ludzi, których połączyło gorące uczucie. Jak to bywa w rzewnych melodramatach kochankowie napotkają wiele przeszkód, czyli różnice klasowe i materialne, sprzeciw rodziców dziewczyny, zawieruchę wojenną i przechwycone listy. Jak wiadomo prawdziwa miłość pokona wszystkie niedogodności, więc płomienne uczucie nie zgaśnie mimo przeciwności losu.

Pamiętnik

Była ucieleśnieniem moich marzeń. Dzięki niej stałem się tym, kim jestem, a trzymanie jej w ramionach wydawało się bardziej naturalne niż bicie serca.

Cisza jest święta. Zbliża ludzi, gdyż tylko ci, którzy się dobrze ze sobą czują, mogą siedzieć w milczeniu.

I to uczucie przemieniło go na zawsze. Prawdziwa miłość potrafi to zrobić z człowiekiem, a jego miłość była prawdziwa.

Jesteś każdą moją myślą, każdą nadzieją, każdym moim marzeniem, i nieważne, co przyniesie nam przyszłość: każdy wspólnie spędzony dzień to najwspanialszy dzień mego życia. Zawsze będę należał wyłącznie do ciebie.

Jesteś odpowiedzią na każdą modlitwę, jaką zanosiłem. Jesteś pieśnią, marzeniem i szeptem. Sam nie pojmuję, jakim cudem tyle czasu bez ciebie wytrzymałem.

Kiedy człowiek się zakochuje, jego życie nieodwracalnie się zmienia i choćby nie wiedzieć jak się próbowało, to uczucie nigdy nie zniknie.

Nie jestem wyjątkowy, co do tego nie mam wątpliwości. Jestem zwyczajnym człowiekiem o zwyczajnych myślach i wiodłem zwyczajne życie. Nikt nie postawił pomnika ku mej czci, a moje imię szybko pójdzie w zapomnienie, lecz kochałem całym sercem i duszą a to moim zdaniem wystarczająco dużo.

Pamiętam każdą wspólnie spędzoną chwilę. A w każdej było coś wspaniałego. Nie potrafię wybrać żadnej z nich i powiedzieć: ta znaczyła więcej niż pozostałe.

Przeczytaj mi to, a ja do ciebie wrócę.