014.

25.09.2013r.

Drogi pamiętniku,

Myślałam, że jeśli kogoś pokocham i nic z tego nie wyjdzie, mogę tego nie przeżyć. Łatwiej jest być samemu. Bo co jeśli nauczyłeś się, że potrzebujesz miłości, a potem jej nie doświadczasz? Jeśli sprawia Ci przyjemność i na niej polegasz? Co jeśli ukształtowałeś życie według niej, a potem się sypie? Czy można coś takiego w ogóle przeżyć? Utrata miłości jest jak martwica. Jak umieranie. Z tym, że śmierć się kończy. A to? To może trwać wiecznie...

29.09.2013r.

Drogi przyjacielu, 

zakochałam się...

20.09.2013r.

Drogi pamiętnikczku,

miłość oślepia każdego, owszem, ale ludzie zakochani dzielą się na dwa rodzaje. Na ludzi głupio zakochanych, czyli takich które mimo wielu wad swojego wybranka nadal go faworyzują i uwielbiają i na ludzi rozsądnie zakochanych, co równoważy się z tym, że nie może to do końca być miłość. Dane osoby przechodzą w tym czasie bardzo burzliwy okres. Są o wszystko i wszystkich zazdrosne, niecierpliwe i ukazują mniej wspólnego ze swoim wybrankiem, niż to jest faktycznie. Nie obędzie się też bez wmawiania sobie większości nietrafnych akurat stwierdzeń i nie dawania sobie, ani tej drugiej osobie nici szansy. 

31.09.2013r.

Pamiętniku,

nie sądziłam, że taka osoba jak On może mnie zmienić. Nie sądziłam, że taka osoba jak On może mnie zauważyć. Nie sądziłam, że mogę zakochać się w kimś tak ważnym. Nie sądziłam, że moją pierwszą miłością będzie Justin Bieber.

od autorki:

dzień dobry :*