Wysokość, oj wysokość.

Siemasz Asik,

Jedno z miejsc, które jak sama mówisz, że potrzeba odwagi by tu wejść, to właśnie te ze zdjęcia. Pokonaj swój strach i chodź tam ze mną. Co to dla nas wysokość, mieszkamy na trzecim piętrze.

To tylko złudzenie, jak spojrzysz w dół, trzymając mnie za rękę przestaniesz się bać, obiecuję. Mam miłe wspomnienia z tym miejscem. To jest moje miejsce, ale mogę z niego zrobić NASZE miejsce. Tak samo jak pare innych.

Mówisz, że odwaga to pokonanie strachu. Nie zgadzam się, są osoby, które nie czują strachu i nie są odważne. Dla mnie odwaga to po prostu nie myślenie o strachu, albo nieświadomość (przez brak wiedzy lub percepcji) tego, że to może być straszne, wszystkie inne wyczyny to już nie odwaga, ale w języku polskim nie ma słowa by opisać to inaczej. Nie jestem odważny, bo znam następstwa czynów, ale się ich nie boję. Wiem, że mam się tego lękać, ale i tak to zrobię. Dla mnei to nic z odwagą nie ma wspólnego.

Miłość to mój świadomy wybór, dlatego też nei boję się konsekwencji, ani tego, że zranię, bo jeśli kogoś wybrałem, to oznacza, że nie chcę żadnej innej. Pamiętaj.

Nie lubię przywiązywać się do historii miejsc, miast, budynków. Lubię neistety nowocześność. Wiem, że ten trend jest słaby, ale co zrobić. Takie miasta mi się podobają. Faktycznie brak klimatu widoczny w tym przypadku, bo czasami te starsze, zabytkowe budynki dodają uroku i napewno związanych jest z nimi więcej wspomnień niż z całej stolicy.

Dla mnie lepiej wybudować metro - pomoże to ludziom dotrzeć na czas do pracy, niż wyremontować nieuzywany budynek. To tylko moje zdanie, każdy ma inne poczucie estetyki.

Wrocław. Kocham to miasto. Chciałbym kiedyś tam na stałe zamieszkać z drugą połówką ;) I nie, nie z tą z lodówki, a z taką z Ustki ;)

Dobra, już nie męczę. A tyle do napisania. NASZ photoblog jednakże też musi odpocząć.

Do jutra,

Kocham,

P.