133.

Nie potrzebuje teraz niczyjego wsparcia !

Jak was potrzebowałam to gdzie byliscie ? pytam się gdzie ! udawaliście że nie widzicie mojego smutku , że nie widzieliście jak cierpię !

Teraz obudziła się w was litość i bardzo chcecie mi pomóc .

Jesteście śmieszni , na prawdę kurwa śmieszni . Nienawidzę się uśmiechać gdy od środka mnie rozpierdala , gdy czuje jak cała się rozpadam a chłopak którego myślałam że pokochałam okazuję się trochę inny . I próbuje mnie na siłe zmieniać , czy oni wszyscy nie rozumieją że ja nie chce się zmieniać a tym bardziej że teraz odzyskuje część siebie ! Czy nikt nie umie zaakceptować tego że lubie się powygłupiać , czasem popłakać a za chwile głośno się śmiać z tego jakie rady wszyscy dają .






I proszę nie pierdolcie że wiecie co czuje .