photoblog.pl
Załóż konto
Dodano: 11 STYCZNIA 2014

paradoks: wiadoma niewiadoma, 

jeszcze niewidoczna, 

a tak czujna... 

 

 

Zmęczona godzinami 

dźgającego mnie bezlitośnie wskazówkami zegara 

stoję na korytarzu 

przewieszona przez poręcz 

jak żagiel mego statku na rei bez wiatru 

zdycham 

cisza mnie zabija 

cząstki kurzu na mych ramionach proszą 

przyjdź .

i zagraj ze mną koncert 

koncert oddechów na dwa wulkany 

rozbijmy ciszę 

obudźmy eksplozję wiatru 

który przeczesze twe włosy 

zadmie w żagiel mojego wypłowiałego płaszcza 

i zrzuci zegar ze ściany . 

 

 

Bądźmy sobą. Bądźmy nieidealni. Bądźmy razem

Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis użytkownika idontseemyselfalre.

Informacje o idontseemyselfalre


Inni zdjęcia: 2025.07.31 photographymagicCzapla siwa slaw3001551 akcentovaLOST SOUL MAKE-UP *moje oczy* xavekittyxZ synem nacka89cwa:) nacka89cwa982 tennesseeline2025.07.30 photographymagicStatki wypływają rano bluebird11:* cooooooone