chcę ci dać co najlepszego mogę ci dać,

smoke cheeba, cheeba

przytłaczająca pogoda, poważnie zastanawiam się czy nie wrócić na stare śmieci jeśli chodzi o jazdę konną. Brak jakichkolwiek pespektyw, wszystko nie tak jak powinno być, te śmieszne sportowe ambicje gówno warte, tęsknie za czasami, kiedy wsiadałam na konia i miałam w dupie czy idzie on zebrany czy rozlużniony, czy ma rytmiczny ruch czy wygina się na łukach i czy oczywście robi to prawidłowo, gówno mnie obchodził papier i wiek, a zawody i idealnie ułożone, odstawione i błyszczące koniki oglądałam w telewizji, teraz jest inaczej niż kiedyś, teraz koń musi być ubrany pod kolor w czaprakii ochraniacze i to najelpiej nie byle jakiej firmy, zawsze zganaszowany bo jak to inaczej można, znajduje się milion osób zakochanych nagle w tym sporcie, jeżdżacych po te kilka miesięcy, może nawet i te 5 lat, co i tak jest bardzo mało, żeby cię skrytykować, tysiące internetowych instruktorów. Jazda rekreacyjna miała coś w sobie, ten luz, brak zwracania uwagi na tempo, sygnały i masę innych rzeczy na ujeżdżalni, brało się ekipę, flaszkę i jechało w teren, który trwał czasami po 8 godzin ciągłego stępa na luźnych popręgach i gadania. Cudowne czasy, niby początki i te konie nie umiały kompletnie nic w porównaniu z tym co potrafią teraz.. naprawdę, a mimo to wspominając zawody i poważniejsze treningi, czyste przejazdy i takie tam to nie wywołuje to u mnie takiego uśmiechu i szczęścia jak wtedy kiedy wspominam początki na nowogardzie, a jeszcze przed tem te 3 lata pracy z piękną czarną Hulianą, byłam u niej przedwczoraj, całkiem przypadkowo, nie odiwedzałam jej jakiś rok, jak nie więcej.. i pomimo tego, że było okropnie zimno, to jak weszłam na pastwisko i ta czarna mordka przykłusowała jak zawsze, zrobiło mi się tak cieplutko.. wiem, że siodlarnia dla mnie jest zawsze szeroko otwarta i pewnie nawet teraz mogłabym się zgłosić po klucz do stajni i bramy tak jak dawno dawno temu, rozważam opcję żeby wrócić tam chociaż na chwilę, wsiaść i pojeździć, tak o po placu, bez żadnej ujeżdżalni, cavaletti, instruktorów i innych gadżetów, przegalopować się po długim pastwisku, tak jak to miałyśmy w zwyczaju dawno temu. Dziwna sprawa, coś we mnie pęka i to ładnie.