Gdynia

Czasami najbardziej na świecie brakuje przestrzeni, która pozwola nam normalnie fukcjonować. Chciałoby się wychodzić codzennie z obcego pokoju na bulwar. Spoglądać na krajobraz morski i zauważać na krańcu naszego zasięgu statki, które stoją bez celu już któryś dzień. Na pewno powrót jest realny, lecz zanim wszystko pozostanie rzeczywistością to trzeba się porządnie napracować i podenerwować. Więc zyczę wszystkim w nowym roku pomyślności oraz motywacji, aby w końcu dołożyć ostatnią hantle i zahartować swój organizm do większej pracy. Morze, morze, morze- taki odpoczynek czeka tego, który najbardziej na świecie  postara się i nie wpadnie do przerażającego głębokiego rowu.



             Pod­czas no­kautu ab­so­lut­nie nie wma­wiaj so­bie, że or­ga­nizm nie po­doła następnej próbie.