reality is killing me.

"Nie umiem czuć nic więcej niż żal do siebie, bo nie umiem żyć z tym co wciąż czuję do Ciebie.

I nie wiem sam co będzie dalej, lipa, nalej mi, bo nie wiem co mam zrobić z tym, znów w Whiskey topię sny. Dziewczyno a Ty spójrz jeszcze raz na mnie, zapamiętaj mnie póki jeszcze nie jestem na dnie.
Póki jeszcze jestem w stanie nieść na plecach, ciężar błędów po tych paru setkach.
Powiedz co mam zrobić, prowadź w czerń za dłoń, nim biorąc ostatni oddech strzelę sobie w skroń.
Nie znam umiaru, jego brak to mój nałóg, mam dług do spłacenia, zostaw mnie i nie ratuj.
Serio, ziom nie warto, bo znów duszę się powietrzem, każde wspomnienie coraz bardziej uciska mi serce.
Coraz więcej bólu, lecz nie zobaczysz łez, bo jestem zimny jak lód, ale przecież o tym wiesz.."