Jeszcze jakoś wczoraj było wszystko dobrze , a dziś sama siebie nie poznaje nie wiem co jest ze mną .

Wszytsko tak cholernie przytłacza, smutek ciągnie się za mną  . Tak pragne chwili spokoju , oderwania się od paru rzeczy .

Chyba kazdy by chciał zyć w bez problemowym świecie ale tak sie nie da , a co gorsze nie wszystkiemu da sie stawic czoła .

Ale chodzby oderwac sie na pare minut , godzin , usiąsc sobie z kims bliskim na  łózku ,  cieszyć sie swoją obecnościa , chodzby siedzieć w milczeniu,  byle nie samemu i nieprzejmowac sie zupełnie niczym , olac to wszytsko .

Tyle by mi wystarczyło do odrobiny tego pieprzonego szcześcia .

Co do weekendu szykuje sie siedzenie przed Tv , bądz komputerem czyli ogólnie mówiąc szara nuda : )

...