Szkoła - jeszcze jeden lub dwa dni i żegnamy.. jedno zaliczenie i pierwszy rok za soba. Jeszcze troche i przywitamy Ustronie :)

Dzień pierwszy - urodziny Madzi

Dzień drugi - za matme

Dzień trzeci - każdy we własnej ' intecji '

Pominijajc szkołe w której jest dobrze, poza nia juz tak kolorow nie jest. Przyjaźń? Jeżeli to ma tak wyglądać to ja podziekuję. Już raz byłam w takiej sytuacji i jak to sie skończyło? Oczywiście zostałam 'sama'. Teraz podziękuje i zajmę się tymi prawdziwymi. Ale czy dam sobie spokój. Cały czas będzie mi to chodzić po głowie.. Chcicłabym pomóc ale nie potrafie. Chciec musza dwie osoby ! Dosyć juz mam, chcoiaż tęksnie za tym jak to wyglądało wczesniej. zawsze mogłam liczyc, porozmawiac.. a teraz? Teraz nie umiemy ze sobą rozmawiać... z reszta teraz to chyba już normalne? prawda.. Z osobami z którymi spedzasz większość swego życia i czasu, gdy się rozstajecie a potem spotkacie to glupie ' cześć ' nie idzie powiedziec. no cóż.. A juz nie wspomne o innych osobach. 

Czuję pustkę gdzieś głęboko w sobie. Moja samotność boli, przeraża mnie. Każdego dnia powtarzam sobie, trudno, taki mój los. Widać skazana jestem na samotność.

Nie wierzę w historie, które kończą się dobrym zakończeniem. Chciałabym się kiedyś jeszcze raz zakochać. Poczuć, że jestem ważna dla kogoś. Poczuć, że komuś na mnie zależy. Że zależy komuś na mnie, na mojej osobie, na mojej osobowości, że ktoś zaakceptuje mnie taką jaką jestem. Że ktoś będzie pragnął mnie. Mnie jako całość !

Trzeba się zmienić, sama sobie nie daje rady. Tamta zmiana przyszła tak łatwo nawet nie zauwazyła.. ale przez to ranie ludzi na których mi zależy !

' Take another little piece of my heart now, baby '