Posłuchaj, chodź ze mną, chociaż zupełnie nie wiem dokąd 
Chodź ze mną by sens nadać życia krokom 
Ze mną ku słoncu, może gdzieś nad przepaść ze mną 
Po szczęście albo po szaleństwo w ciemność ze mną 
Marsz długi jak mało, marsz niemal w nieskońszoność 
Za ręce by razem ku losowi nawet spłonąć 
Chociaż na chwilę pomóż mi nie będzie lekko 
Tą drogą cierni może ku krawędzi chodź ze mną 
Do obiecanej ziemi wierzę ten marsz coś zmieni 
Idź, idź...i nawet gdy wiatr idź ze mną 
By w przyszłość bezczelnie patrzeć 
Wyciągnąć środkowe palce chodź ze mną 
Choć nic nie mogę Ci obiecać 
Na fart nie ma co czekać uwierz w to 
I chodź choć nie znam celu drogi uczyń to 
Sam dla siebie zmień coś 
Podnieś pierwszy raz w życiu ręke 
I chodź ze mną gdzieś sam nie wiem dokąd jeszcze 

Weź moją dłoń uwierz mi odrzuć swój strach 
Chodź ze mną gdzieś nawet na drugą stronę lustra 
Uwierz mi widziałem tamten świat, jest piękny 
To nasze przeznaczenie choć obaj jesteśmy ślepi 
Raz w życiu rzucić wszystko 
Chodźmy do światła by wygrać lepszą przyszłość 
Chodź powoli jak dziecko po omacku w ciemność 
Naszych grzechów by spojrzeć prosto w oczy diabłu 
W meduzę naszych porządań by stać się kamieniem 
Nie boisz się przecież życie jest sennym marzeniem 
Idź śmiało na przód po co strach masz na przód a wróg 
By owoc z drzewa urwał w twarz zaśmiac się światu 
Tak donośnie bezczelnie raz odrzucić kanon, reguły 
Lecz świadomie bycia z tym obudzić się rano 
Ten świat nie ma sumienia, ten świat nie chce się zmieniać 
On swoje dzieci zjada by karmić swoje pragnienia 
Jeśli zapragniesz znowu ucieć zawołaj mnie a będe 
Ruszymy gdzieś chodz sam nie wiem dokąd jeszcze...