exMara

Tej, która mej duszy orkanów królową,
światłością w mroku.
Tej, zaiste doskonałej - ja, w zaświatach,
w głębinach i na morzu gwiazd!

Twe oczy zamglone w gromowym nieboskłonie - 
w burzości i szale pożądam twego ale -
Twe jedno spojrzenie - mej duszy spopieleniem - 
Tyś jedyna, jedyna - Ta, którą wciąż przeklinam!

Jak wiatr - zanikam,
jak deszcz - upadam,
jak żar - wygasam,
w zaświatach, w głębinach, na morzu gwiazd!

Twe usta czerwone od lat krwią karmione -
w kolorze nicości wspomnienie o mnie gościsz - 
a jedno Twe słowo rozpala grę na nowo -
Tyś jedna, jedyna - Ta z którą wciąż przegrywam!

Jak my i pożądanie - wielcy przegrani, 
może po drugiej stronie spotkamy się!

W zaświatach, w głębinach, na morzu gwiazd!
Twe usta - czerwone pogrążają świat!
Kolejny, następny - ginie,
za furię, za żywioł - eXmary chwilę!