(de)Motive.
Dodano: 29 MARCA 2009
Popołunia bezkarnie cytrynowe.
Popołunia bezkarnie cytrynowe.
Ale "Popołudni..." nie zagrali.
Dziękuję za to, że "Kto nie skacze, ten... daje plamę!" i dzikie pogo przy tej piosence.
Dziękuję za "Sto tysięcy..." i to, że ryczałam jak bóbr.
Dziękuję za "Transfuzję".
Za "prehistoryczne" "Spadam".
Za "więcej sił, żeby żyć".
Za to, że "byłam bliska zrozumienia tajemnicy wszechstworzenia".
Za tego faceta, co potwornie chciał "Zbyszka".
Za wyzwolenie złych emocji przy "Transfuzji".
Za to nawet, że pokochałam "Wolę istnienia".
Za to, że znałam wszystkie teksty.
Za to, że moja Siostra znała tylko jeden.
Za to, że nie tylko ja miałam łzy w oczach.
Za to, że nie tylko mi grzywka kleiła się do czoła.
Za "Jeszcze siedem, jeszcze siedem!" i za to, że zagraliście tylko jeszcze dwa.
Za to, że przez chwilę nie myślałam o beznadziei tego świata.
Za to, że było cudownie.
Za to, że jesteście, i mam nadzieję, że będziecie.
Dziękuję Zespołowi COMA.
I chcę jeszcze raz.
ale, kurwa, o jednej osobie zapomnieć nie mogłam.
