Muszę być silna cz. 13

Kochani, przepraszam, że dopiero teraz.. Dawno nie było tutaj tego opowiadania, a wszystko przez ogromną ilość nauki w szkole =/ Wczoraj jednak miałam mały wypadek na wf, który spowodował, że dziś zostałam w domu. Ja zamierzam to wykorzystac i napisać kilka części, by nadrobić zaległości i powstawiać je tutaj. ;D Chcecie kolejną? To poproszę o 3 komentarze na początek :D

*

  Porozmawialiśmy dłuższą chwilę, po czym razem udaliśmy się na lody, a potem znów do skateparku. Byłam zdziwiona, gdy chłopcy zaproponowali Karolowi rundkę po torze. Nie wiedziałam, że potrafi jeździć. A jednak. Usadowiłam się wygodnie z boku i podziwiałam jak wykonują skomplikowane akrobacje. Karol szczególnie dawał czadu, był naprawdę niesamowity.  Po jakiejś godzinie dołączyli do mnie. Długo namawiali mnie żebym spróbowała stanąć na desce.  Minęło sporo czasu zanim się przekonałam do tego. Ledwo położyłam stopę na desce, a już prawie upadłam na beton. Maciek zaoferował się, że będzie mnie asekurował. I faktycznie, trzymał mnie bez przerwy, co trochę mnie speszyło. Widziałam też niezbyt zadowoloną minę Karola. Ten chłopak bardzo mnie intrygował, nic o nim nie wiedziałam. Dobra, bo mieszam strasznie, koniec.  

 Chwilę udało mi się utrzymać równowagę. Potem miałam już dosyć, więc z pomocą Maćka zeszłam z deski i wróciliśmy do reszty. Było już trochę późno, zasugerowałam Karolowi, że może już czas wracać do domu.

- Dobra chłopaki, my się będziemy zbierać. Dzięki za dzisiaj i do zobaczenia. - powiedział Karol i przyciągnął mnie do siebie.

- Okej. A! Może chcielibyście wpaść jutro na imprezę? Marcin organizuje świetną domówkę o 20. - zaproponował jeden z chłopców.

- Nie przesadzaj stary. Ale tak, organizuję imprezkę. Wpadnijcie, będzie fajnie. - odparł Marcin.

- Zobaczymy. Narka. - odpowiedział Karol. Ja pomachałam im ręką i dodałam jedynie, że było bardzo miło i trzeba będzie to powtórzyć.  W odpowiedzi uśmiechnęli się,  a zaraz potem Karol złapał mnie za nadgarstek i pociągnął mnie kawałek dalej. Nie protestowałam i powlekłam się za nim. Wróciliśmy razem do domu, a ja znów zostałam zmuszona do położenia się w łóżku. Chłopak w tym czasie odgrzał nam obiad, a ja postanowiłam zapytać go jak wróci o te ostatnie dziwne sytuacje. Moment później był już w pokoju, w rękach niósł tacę z gorącym posiłkiem. Podniosłam się i wbiłam swoje spojrzenie w Karola.

- Możemy pogadać? - wypaliłam nim zdążyłam się rozmyślić.

*******

Wiem, że krótka część, ale tak jak wspominałam, mogę dodawać je częściej jeśli dzisiaj kilka napiszę. Akcja się rozkręca, niedługo zrobi się naprawdę ciekawie. :D 

 ZA 3 KOMENTARZE KOLEJNA CZĘŚĆ! :) JAK SIĘ UDA WAM JE WBIĆ DZISIAJ TO BĘDZIE POD WIECZÓR, A JAK NIE TO DODAM JUTRO ;*