A shortcut...

http://www.youtube.com/watch?v=tr-skSQjp74&feature=related

" Bo czasem życie prowadzi na ścieżki, z których nie ma skrótów. Dobrych skrótów..."

Tak się zastanawiam.

Dlaczego my ludzie tak lubimy porównywać.

Przyrównywać.

Stawiać obok siebie.

Dlaczego bazujemy wciąż na swoich doświadczeniach, z których wynieśliśmy nauki, ale przekładamy je, a raczej systemy obronne z tamtych przeżyć na sytuacje bieżacą?

Dlaczego skoro jedna szarlotka nam nie zasmakowała to nie zjemy kolejnej, upieczonej specjalnie dla ans przez kogoś zupełnie innego?

Czy od razu zakładamy, że jest pomiędzy tymi ciastami podobieństwo?

Że ten sam element psujący całość zawiera się w jednym i w drugim?

Ostrożność to jedno, ale czy uporczywe wmawianie sobie, ze smaczne ciasto nam niesmakuje jest dobre?

Czy jest sprawiedliwe względem tego kto z myślą o nas, pełen pasji piekł to ciasto by smakował nam nawet najdrobniejszy z jego kawałków?

Ja na te pytania odpowiedzieć nie mogę.
Ja nigdy nie miałem z tym problemu. Może dlatego, że bardziej od złego smaku jedzonych ciast, obchodzi mnie smak tego które właśnie jem.

Albo bardziej od smaku interesuje mnie to kto to ciasto dla mnie zrobił.

Nie każdy musi tak na to patrzeć, bo nie musi być po mojemu.

Ja tylko zwracam uwagę.

Luźną uwagę, bo tak  chce.

Życzę smacznego.

p.s - Nie chodźcie na skróty. Czasem lepiej jest iść dłuższą drogą by oswoić się z celem swojej podróży...