Już to znam, ten ból !

Raz na zawsze stracić osobę, która cię kocha,
tym razem nie powiem przecież: "Kochanie, masz focha?".
Za długo znosiła kłamstwa nie mówiąc nic,
wiem, przesadziłem, sam za to się wstydzę.
Tyle razy mówiłem: "To już po raz ostatni.",
przyklejały się do mnie jak do koperty znaczki.
W końcu może być tak, że zostanę sam,
za późno, by powiedzieć kocham...

 Czasem jest za późno i docenia się po stracie,
zamiast uśmiech na jej twarzy, widziałem nie raz jak płacze.
Ocierając łzy i patrząc na jej usta,
"Trzyma ją za rękę, którą po chwili puszcza."
Widziałem, rezygnacja rysuje się na jej twarzy,
tylko czemu wystawiłem ją aż tyle razy.
Tylko czemu ufała mi, to jak szukać wrażeń,
w trudnych chwilach zamiast być z nią, piłem z kumplami w barze.
Jedni mówią: "Czas pokaże.", drudzy: "Nareszcie!",
wiem, ludzie lubią gadać na mieście. 
Chciałbym odnaleźć miejsce z daleka od przeszkód,
zabrać Cię tam, tylko proszę już się nie smuć.