Loosing my mind.

Miasto wolne od tęsknot

Co musiało się złożyć na taki zbieg okoliczności?

Pociąg zatrzymuje się - stacja główna miasta wolnego od tęsknot.

Miasto szare, betonowe, chociaż tego wieczoru wydaje się jakby lżejsze o problemy jednej egzystencji.

Oczy zmęczone ciągłym analizowaniem tekstu niebanalnej książki, w słuchawkach Pink Floyd.

Postanawiam choć na chwilę oderwać oczy, odpocząć i spojrzeć za szybę.

Na peronie ty, mężczyzna, dziś jakby lżej stąpający po ziemi.

W twoich ramionach ona, kobieta, której zapewne zawdzięczać możesz to odciążenie.

Całujesz ją w czoło, ona cie w policzek.

O ironio - pomyślałam. Znam ten obraz. Choć nigdy nie sądziłam, że będę to oglądać z tej perspektywy.

Miasto wolne od tęsknot. 




 

"All we have is all we see

There is no more hope
There are no dreams"