. . .

Ta smutna twarz wciąż wędruje po ziemi co dzień wylewa łzy wypłakuje szklane oczy Wciąż myślami gdzieś, daleko za szybą życia Myśli kołyszą się w głowie uciekają tak daleko, że nikt i nic ich nie sięga Pojawia się małe światełko lecz zaraz znika w cieniu mała promienna gwiazdka umyka w mroku burzowych chmur chwile szczęścia zdają się umykać poza zasięg dłoni nie można po nie sięgać nie teraz... gdy życie tak daleko ucieka gdy nie ma chwili na postój gdy trzeba gnać gdy na plechach czujesz oddech czy to przyjaciel, czy wróg nie ważne to teraz! Musisz gnać przed siebie wzbić się w niebo jak ptak wystrzelić ku swoim marzeniom lecieć jak Ikar wysoko do słońca ... lecz po co to wszystko? na co komu zdadzą się marzenia? na co morze wypłakanych łez? na co setki uśmiechów? po co martwić się tym wszystkim? po co cieszyć się szczęściem? a smucić smutkiem? W naszym świecie - brak uczić dominuje nad wszystkim w życiu ciągłej ucieczki powiedz stop! zatrzymaj czas! zapomnij o wszystkim choć raz a teraz już śpij spokojnie.... ułóż wszystkie swoje myśli połóż je pod snu poduszkę śpij... zamknij oczy.. śpij odetchnij spokojnie otrzyj policzki z łez jutro wstanie dzień wszystko zależy od Ciebie ... więc otrzyj łzy... śpij