Tysiąc portretów na mojej twarzy
Dodano: 24 KWIETNIA 2008
Michalina 5/6
Michalina 5/6
A kiedy zakończyła się burza oklasków i kurtyna poszła w górę - scena była pusta. Nawet życzliwy śmiech publiczności nie dobiegł aktora na czas, by odciąc linę, przystawic krzesło i pomóc mu zejśc klepiąc po plecach i nie zwracając uwagi na jego zakłopotanie.
Dopiero, gdy zamknięto drzwi za ostatnim gościem teatru, portierka pozwoliła sobie na kilka gorzkich łez spływających do kawy, bo wiedziała, że czego nie zdąrzyło się powiedziec za życia, tego nie warto mówic po smierci.
Na scenie powoli osiadał kurz, od tej chwili nigdy już nie mącony przez nikogo.
Komentarze
kicia3zio
strasznie mi się gryzie notka ze zdjęciem ale i jedno i drugie baya i dlatego jeszcze gorzej się gryzą. mi tu już monitora zalewa hemogliobinaa aaaaa się gruzu jak wściekłe psy łoo. a mi na wieczór odpierda0la
24/04/2008 23:20:27
~zafascynowany
nie potrafię skomentować tekstu. jeszcze mnie nikt tak nie ujął... piękne.! fru, wracasz do formy chyba :)
p.s. wścibski jestem, przeczytałaś może coś mojego? :)
p.s. wścibski jestem, przeczytałaś może coś mojego? :)
24/04/2008 19:51:27
marcepanowaksiezniczka
