Zrozumieć...

Zrozumieć swoje błędy - to jest coś, ale ciężko to zrobić. 
Najczęśćiej nie widzimy, albo nie chcemy widzieć tego co jest w nas nie tak. 
Ze mną jest trochę inaczej... widzę tego zbyt wiele, dlatego się gubię. 
Łatwo nie jest, czasami mam ochotę pójść gdzieś daleko, usiąść i płakać... 

...nie jestem w stanie udźwignąć wielu spraw na swoich barkach, ale staram się,
i szukam na to siły. 
Dałeś mi ją właśnie Ty, i nie wyobrażam sobie teraz bez niej żyć... 
Pozwoliłeś mi unieść to wszystko, wstać i iść dalej. 
Tylko... co dalej? Wolę o tym nie myśleć, nauczyłam się jednej bardzo ważnej rzeczy... 
Po co uciekać w przeszłość? I wspominać o tym co było złe? 
Lepiej myśleć o danej sekundzie, minucie w której sie znajduje, i myśleć jak dobrze jest w tej chwili... :)