twoteatoroomtwo

Hoduję myśli i zamykam je w plastikowym pudełku. Wybieram te najlepsze i w chwilach niestabilności psychicznej otwieram, aby delektować się ogromem szczęścia.

Zróbmy coś, ruszmy się w końcu. Życie nie polega na codziennym wstawaniu rano z tą samą ponurą miną, umieraniu z nudów podczas lekcji, piciu piwa popołudniami, zachwycaniem się serialami. Nie na tym polega młodość. Wybierzmy się do teatru, chodźmy na festiwale kina alternatywnego, na długie spacery, nauczmy się dobrze gotować, twórzmy, oddawajmy się marzeniom, częściej się uśmiechajmy, planujmy, tańczmy, kochajmy się... Zróbmy coś, niech coś się w końcu ruszy, niech to życie nabierze sensu. Stan dość nieoczekiwanej depresji po uświadomieniu sobie, że młodość też się wkrótce skończy. Nie marnujmy tego czasu- po prostu towarzysz mi w robieniu czegoś NIE Z KONIECZNOŚCI.

pora na zmiany, zaczynamy

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=CkCWVNaX6-k

Odrobinę mniej rozmowy, trochę więcej akcji, proszę