codzienność wiąże się z wieloma przeciwnościami losu,

przytłacza mnie wiele spraw, wiele boli i cały worek sytuacji chciałabym zmienić.

jednak ta sama codzienność ogranicza wszelkie moje działania tym, jak bardzo brak mi na wszystko czasu.

tym dość pesymistycznym przemyśleniem kończę część smętną i przechodzę do jeszcze większego smęcenia

o tym jak wiele dzisiaj muszę zrobić (tym razem ta niedzielna przyjemność przypadła na poniedziałek )

tak więc, poza pomocą w remoncie; nauką stereometrii, której nie jestem w stanie sama ogarnąć i gdyby nie matemaks to byłoby ciężko;

oraz milionem innych rzeczy na ten tydzień to chyba już nic nie muszę...

na szczęście jedynym pozytywnym aspektem jest chyba to, że za 4 dni znowu weekend, haha

jestem przerażaona tym jak bardzo od kilku miesięcy moje życie ogranicza się do dwóch rzeczy...

kocham Cię miniu