xoxo

Y

Siostra, chociaż jesteś mistrzynią we wkurzaniu mnie, to

ostatnio miałyśmy fajne stosunki i lubię to. Życzę Ci du-

żo zdrowia kruczkowskiego, bo w kruku chorować to grzech,

gitarowych inspiracji (a sobie cierpliwości) i tego ukulele, na 

które wczoraj uzbierałaś taką górę hajsu. Młoda, stu tysięcy

lat, wora cukierków i super chłopa.

Życiowe apogeum gorączkowe: done. Teraz spadanie in progress.

Jestem w niebie, a chwilami odwiedzam nawet piekło, choć staram

się te wizyty ograniczać, jak to tylko możliwe. Dopadł mnie kryzys,

wersja hiszpańsko-portugalsko-włoska kryzy. Powinnam się przebrać,

bo mama mówi, że nie może na mnie patrzeć. Osobiście nie wiem o co

jej chodzi, czuję się chorą kobietą, więc więcej mi wolno.

Pyrtollini skacze, nie daje spać, myślę, że ma zaburzenia ruchu i nie ogarnia

rzeczywistości, Natalia żyje z samymi frajerami, moja rodzina wybierze się z

chęcią na ślub do Poznania, aaa i stolica wielkopolski nie może być oczywiście

pominięta w ich planach budowy tunelu pod Polską. Poznań ważna rzecz, masz

rację Tato. Nie wiem, czemu nie chcesz dać Sandrze hasła, ale w sumie fajnie mieć

coś na własność. 

Rysując, ucząc się, pisząc, słuchając, marząc, wspominając, śniąc, nicnierobiąc

czekam na jedenastego jedenastego jedenastego, kiedy to nastąpi koniec świata,

ale ważne, że w wielkopolsce i że będę wtedy mogła powiedzieć "razem do końca świata".

I know I need this sweet sensation.

Y