[i]Chcą nas połączyć,
Dwie dusze ze sobą złączyć.
I dopóki nie będziemy chcieć,
Dopóty nie będziemy siebie mieć.
Staramy ukryć swoją samotność,
Co wzbudza w nas jedynie podłość.
Pozwólmy im rozsypać miłości czar
I opuśćmy naszą samotnię, którą jest na rogu bar.
Mamy szanse dzielić z kimś swe radości, smutki,
Pozwólmy sobie na odrobinę szczęścia.
Pomimo, że czas radości może być krótki,
Zaznajmy choć przez chwilę szczęścia.[/i]
Wiersz stary, w sumie pisany przy innej okazji a i tak pasuje... :[luzak]
[i][b]Ja i on - niczym właśnie ziemia i kosmos... tak odmienne, istnieją obok siebie a bez siebie nie mogą istnieć...[/b][/i]
Każdy to widzi, każdy nam sprzyja... nawet rodzice... czy ty tego nie widzisz? czy nie chcesz zobaczyć? :(