...

By znów odzyskać harmonie ładu nieskończoności bytu.

By słoneczniki budziły rankiem,

a przytłumiony blask gasnącego słońca uspokajał wieczorami.

By późno zasypiać i wcześnie się budzić.

By znużone powieki nie zamykały się mimo woli.

Błogi mi drogi stan, którego nie potrafię zdefiniować.

O rozkoszy trawaj wiecznie!

Naginanie wieczności? Może...

Niedorzeczność już mnie nie dotyczy.

Neguję prawo by móc je zmienić.

To ja decyduje w tej grze...

I to ja rozdaje karty...

Trzeba znać swoją wartość

Jestem chyba tam gdzie was nie ma.

Widzę to czego wielu z was nie widzi.

I czuje to czego żaden z was nigdy nie czuł.

'Nadmiar siły do życia

przerost woli istnienia

Przestrzeń pełna zachwytu

Nieobecność cierpienia'

Znów niespokojne brzmienia zagościły

by wparawić w drżenie zmęczone ciało

'Jeszcze nasycam się powietrzem

Oddechy przenajświętsze karmią serce przez nos

Jeszcze pocieszam się, że jestem

Rozkoszne czując dreszcze od nadmiaru i żądz'

 fot. by A.M