Tak bardzo byłam przerażona wczorajszymi wydarzeniami, że przez prawie cała noc nie mogłam spać. Jak już mi się udało przysnąć miałam tak okropny sen ale jakże prawdziwy, że obudziłam się ze łzami w oczach. Czyżbym znowu przechodziła w ten stan, którego tak nie cierpię? I tylko ja sama mogę sobie z tym poradzić? Niezmiennie od tylu lat muszę radzić sobie sama w wielu kwestiach nawet tych ciężkich i przykrych ale to kształtuje mnie na takiego człowieka jakim jestem. Miłego dnia.

Nie wiem co mam myśleć o takich snach. Skąd one się biorą?