Nie ma drugiej takiej jak

18 dochodzi. tak, miał być wpis. ale za cholerę nie wiem jak się do tego zabrać. jakby tego było mało mam od rana dużo pracy którą łącze na przemian siedząc na telefonie. jestem zmęczona tym dniem bo ciągle coś robię. dużo wszystkiego i dużo za dużo.

Gdyby ktoś mi powiedział kiedyś, że będę stać w tym miejscu gdzie stoję a właściwie jak stoję a nie gdzie to bym nie uwierzyła. Wszystko idzie w dziwnym kierunku i przestaje nad tym panować. Tak. Tym razem to ja przestaję nad czymś panować. Ale wierzę, że potrzebuję chwili a znowu wrócę do siebie. I znowu będzie tak jak to ja tego chcę. Ale właściwie to jak chcę? No chcę już do domu :) 

Czy fajnie by było uciec od tego wszystkiego jak na filmach? Zostawić wszystko jak jest? Akcja!

Przyjemności dla Was.

We mnie uruchamia się:zadużomówienie. W tym wypadku to chyba źle :o