W życiu łatwiej jest ludziom, którzy mają dystans. Takim, którzy żyją dla siebie, nie przywiązując się do innych. 

Bo gdy dopuszczasz ludzi do swojego serca i głowy, tworzysz z nich swój świat... to problem.

Ktoś mi niedawno powiedział, że ludzi z serca wyrzucisz, odkochasz się, znajdziesz nową miłość... ale z głowy nie pozbędziesz się człowieka  tak łatwo. Zawsze będzie wracał do niego myślami w chwilach szczęścia albo w smutku. Będzie obecny, gdy będziesz słuchać piosenki z Rancza, malować paznokcie na kolor nieba, jeść milkę, wyjeżdżać nad Białe czy mówić "Lubię to się bawię!". 

Nie wiem jak Ty, ale ja mam kilkoro ludzi, którzy siedzą mi z tyłu głowy i nie chcą stamtąd zniknąć.

Jedni znikęli honorowo, inni zniknęli przez inicjatywę osób trzecich , a jeszcze inni się zakochali i stracili głowę zapominając o całym świecie(jakie to znajome..). Nie ma ich, a jednak gdzieś tam nadal żywi we wspomnieniach, które są nieodłączym elementem mojej rzeczywistości.