Mówiliście mi, że w życiu nie ma powrotów;
Że czas nigdy nie zawraca;
I może w małej cząstce mieliście racje,
Ale z resztą łgaliście jak psy...
Mam wam teraz podziękować za 'dobre' wskazówki?
A może nazwać was moimi przyjaciółmi?
Dobrze, dziękuje wam, że byliście przy mnie;
I że miałam w was 'wsparcie'...
Ale żegnajcie...
Nie tego od was oczekiwałam,
Bo dla mnie prawda inaczej wygląda,
Ja wierze w inne ideały
I mam inne marzenia...
I nie chodzi nawet o to, że mnie zawiedliście;
Ale ja się zmieniam, tak jak świat się zmienia...
Ale dla tych, co byli i dobrze wiedzieli, co w moim sercu się dzieje;
Dla tych, co mieli cierpliwość i wiarę w me nadzieje,
Dla tych, co do końca przy mnie wytrawali,
Dla tych, co mnie siłą swą wspierali,
I nadal są przy mnie;
Obiecuje zawsze być dla was tak, jak wy byliście dla mnie.