Mała dziewczynka Siedzi na białej, brudnej ławeczce w parku.

Ma skrzyżowane nóżki. Twarz zakrytą rączkami. Siedzi tak bez ruchu. Nie płacze.

Jest silna... Myśli. Myśli o tym jak bardzo była szczęśliwa. Jak wszystko wydawało się jej proste...

Nagły podmuch wiatru, osuwają się rękawy bluzeczki...

Widać czerwone kreseczki... Sznyty... Jest ich tak dużo... Czemu to sobie robi?!...

To musiało ją tak bardzo boleć!...

Ma takie chude rączki...

Nagle poruszyła się Podnosi główkę do góry

Patrzy na świat, który ją otacza Patrzy na ten park

Park, z którym wiąże tyle wspomnień... Widzi inne dziewczynki... Tylko ze one są szczęśliwe..

Maja swoich chłopców... Śmieją się... RAZEM.... Przytulają... Całują..

. Mała dziewczynka czuje się tak przeraźliwie samotna....

Jej małe, kruche ciałko zaczyna się trząść. Jest jej zimno...

Chociaż świeci letnie słońce... Ale nie płacze... Jest przecież silna...

Myśli małej dziewczynki przenoszą się gdzie indziej...